Hoi.
Ik weet niet precies hoe vaak je de voeding moet aansluiten, dat is afhankelijk van hoe goed de LED strip gemaakt is.
Zou er nou heel veel koper in de voedingsbanen in die strip zitten, dan zou je je daar ook geen zorgen over hoeven te maken.
Maar koper is duur, en fabrikanten kiezen om een of andere reden liever voor minder duur om te maken, en wat duurder om te verkopen.
Zoals ik beschreef, kun je je strip meestal in stukken knippen op de juiste plaatsen.
Elk stuk kun je dan een eigen voeding geven.
Even een stukje onderbouwing:
RGB staat er voor dat er een Rode, een Groene en een Blauwe LED in de module zit.
In de WS2812 datasheet (klik !) (en bedankt Adafruit !) staat vermeld dat elk van deze LEDs in de module tot maximaal 20 mA kan verbruiken.
En dat betekent dus ook dat als je een felle witte LED wil, dat die dan een fractie meer dan 60 mA zal verbruiken (meer omdat er wat meer elektronica in zit die ook wat zal verbruiken).
120 maal 60,1 mA is 7212 mA, oftewel 7,212 Ampere (!)
Dat word ineens een getal om rekening mee te houden.
En ik zou me geen milliseconde verbazen als je strip dat helemaal niet aan kan, en zelfs ook warmte zal gaan ontwikkelen wanneer je je strip via 1 aansluiting zou voeden.
Een trucje zou dan kunnen zijn om de strip in het midden te voeden.
Dan gaat er 3,6 A linksom, en 3,6 A rechtsom wanneer je alle LEDS op vol vermogen laat oplichten.
Maar dat is nog steeds een aanzienlijke stroom.
Overigens zie je nu ook dat je een erg stevige voeding nodig zal hebben voor je klok, wanneer je veel LEDs tegelijk zal hebben branden.
Dat gezegd (nou ja, getypt) hebbende, de kans dat je veel LEDs tegelijk aan zal hebben voor deze toepassing lijkt me niet zo heel groot.
GND is onderdeel van je voeding ("de min"), en in principe moeten alle punten die GND gemarkeerd zijn met elkaar verbonden zijn.
Zie mijn opmerking onder elk van mijn berichten.
In de boven vermelde datasheet, staat ook deze passage:
Datasheet:
Built-in signal reshaping circuit, after wave reshaping to the next driver, ensure wave-form distortion not accumulate.
Vrij vertaald uit het Chinglish: elke module poetst het ontvangen signaal weer op voordat het doorgestuurd word naar de volgende module, zodat eventuele fouten niet opeengestapeld worden.
Er staat niet in dat ontvangen data word gecorrigeerd, en dus gebeurt dat ook niet.
Als je het eerder getoonde stukje over de aangetaste signalen goed begrepen hebt, dan weet je nu ook dat een en ander van meerdere variabelen afhangt.
Dat is dan weer de reden waarom je nergens een consequente waarde tegen zal komen:
Kabel lengte en diameter bepalen ook hoe sterk de signalen vervormd zullen raken, en daar moet je dus de weerstand op aanpassen.
Wel kan ik zeggen dat ik vaak de waarde 470 Ohm voorbij heb zien komen als een bruikbare begin waarde.
Een Nano heeft alle pinnen die een Uno ook heeft, en dezelfde chip in een andere behuizing.
Zelfs 2 pinnen meer, omdat de daar gebruikte chip door diens bouwvorm 2 extra analoge ingangen biedt, en deze ook op de print gebruikt kunnen worden (uitsluitend als analoge ingang, niet voor iets anders te gebruiken).
Het grote verschil tussen deze 2 boards is dat de Uno de aansluitingen dusdanig gerangschikt heeft, dat je er de eerder genoemde shields op kunt prikken, en iets andere stekkers voor voeding en USB.
Wanneer je geen shields gaat gebruiken, zijn ze eigenlijk gelijk.
De Nano sluit je aan door er header pins aan te solderen en die vervolgens met stekkertjes te verbinden, of je draden er direct aan te solderen.